Opis
PROJEKT REWITALIZACJI
PLACU LITEWSKIEGO W LUBLINIE
OPIS PROJEKTU KONKURSOWEGO
Projekt rewitalizacji Placu Litewskiego w Lublinie zakłada uporządkowanie jego wykształconego historycznie układu przestrzenny opartego na trójpodziale w układzie południkowym składającego się z dwóch założeń ogrodowych przedzielonych częścią środkową o charakterze otwartej przestrzeni rekreacyjnej oraz dwupodziale w układzie równoleżnikowym składającym się z części frontowej o charakterze reprezentacyjnym przy ulicy Krakowskie Przedmieście i z części o charakterze wypoczynkowym przylegającej do tzw. Pałacu Radziwiłłów i gmachu byłego Rządu Gubernialnego
Założeniem niniejszego projektu jest przede wszystkim uczytelnienie zastanego podziału funkcjonalno-przestrzennego oraz scalenie poszczególnych przenikających się wnętrz i aneksów zarówno w sensie przestrzennym, jak i użytkowym w celu powiązania ich w jedną czytelną całość.
W związku z likwidacją ruchu kołowego na odcinku ulicy Krakowskie Przedmieście od ul. Kapucyńskiej do ul. Kołłątaja, przebieg tej ulicy wzdłuż Placu Litewskiego został uczytelniony i wpisany w przestrzeń Placu jako wyraźnie zdefiniowany ciąg uliczny pełniący rolę drogi rowerowej oddzielonej aleją projektowanych drzew od szerokiego spacerowego chodnika. Ten reprezentacyjny pasaż przebiegający wzdłuż północnej pierzei placu w oprawie godnej traktu królewskiego podkreśla rangę architektury zlokalizowanych tu gmachów a szpaler projektowanych drzew tworzy kadry przezroczowej panoramy z widokami placu zmieniającymi się w trakcie spaceru. Z uwagi na istniejące ciągi instalacyjne oraz założenie nasadzenia dużych drzew o rozbudowanej bryle korzeniowej proponuje się zastosowanie technologii nasadzeń miejskich z ekranowaniem korzeni oraz systemem stabilizowania i nawadniania bryły korzeniowej Greenleaf.
Plac przed Hotelem Europa uzyskuje w niniejszym projekcie nową, jednolitą nawierzchnię o podziałach nawiązujących zarówno do istniejących nawierzchni: tzw. wąskiego Krakowskiego Przedmieścia ( deptaka ) i ulicy Kapucyńskiej oraz projektowanego chodnika wzdłuż północnej pierzei szerokiego Krakowskiego Przedmieścia przy Placu Litewskim.
Układ nawierzchni kontynuuje założenie nawierzchni deptaka z wyraźnie zaznaczonymi liniami bruku naprowadzającymi na pomnik Unii Lubelskiej przy jednoczesnym podporządkowaniu jej rysunku kompozycji szerokiej elewacji frontowej Hotelu Europa.
Założeniem niniejszego projektu jest aby plac, który potocznie nazywany jest w Lublinie placem „przed Pedetem” niezależnie od dalszych losów budynku Galerii Centrum, kojarzony był z nazwą plac „ przed Europą” lub po prostu nazywany placem Europy.
Na styku z nawierzchnią deptaka, w miejscu przebiegu dawnych obwałowań miejskich proponujemy umieszczenie interaktywnej makiety miasta obrazującej Lublin w granicach przyznanego mu tytułu Miasta-Pomnika Historii jako elementu informacji i atrakcji turystycznej.
Płytę upamiętniającą wstąpienie Polski do Unii Europejskiej proponujemy przenieść w okolice narożnika Hotelu Europa jako akcent zaznaczający początek alei wzdłuż jego zachodniej pierzei.
Aleja ta obsadzona dwoma szpalerami kulistych klonów stanowi ciąg spacerowy połączony z aneksami ogródków kawiarni hotelowej. Ciąg pieszy uczytelnia i podkreśla oś kompozycyjną nakierowaną na fasadę kościoła Kapucynów. Na jej zamknięciu od strony północnej została zaprojektowana lokalizacja niskiego obelisku z drogowskazem z wyrytymi nazwami i odległościami do stolic zjednoczonej Europy.
Wschodni aneks ogrodowy przed pałacem Radziwiłłowskim poddany został rekompozycji zmierzającej do jego uporządkowania i uczytelnienia jego związku z budynkiem pałacu i z pomnikiem Unii Lubelskiej.
Został uporządkowany układ ścieżek, prześwietlono zieleń usuwając krzewy i część zadrzewienia i ujednolicono całość założenia kompozycyjnego przy jednoczesnym wyróżnieniu pomnika Unii Lubelskiej zarówno w obrębie samego ogrodu, jak i w skali całego Placu Litewskiego.
Fragment zachowanego szpaleru klonów w zachodnio-północnej części ogrodu został wykorzystany do wyznaczenia alejki dla szachistów w formie podłużnego drewnianego podestu-tarasu wtopionego w trawnik.
Dwa okazy robinii uznane za najstarsze, rosnące na osi pałac-pomnik Unii przedstawiają fatalny stan zdrowotny ( wielki ubytek koron, pochylone pnie) i dodatkowo zasłaniają widok na pałac i pomnik. W projekcie zachowano oba w/w drzewa ponieważ tak zalecają wytyczne urbanistyczno-architektoniczne, jednak kondycja tych drzew i kolizyjne usytuowanie na jednej z najważniejszych osi widokowych placu wskazuje na konieczność ich usunięcia.
W obrębie ogrodu proponuje się dosadzenie nowych drzew, w tym dwóch dębów szypułkowych rosnących obecnie przy pomniku Józefa Czechowicza przez profesjonalną firmę dysponującą sprzętem i technologią do przesadzania dużych drzew.
Na przecięciu głównych alei ogrodu została zaprojektowana klasyczna fontanna ogrodowa na kameralnym, okrągłym placu z ławkami, zaznaczająca i eksponująca obie osie kompozycyjne.
Miejsce po zlikwidowanej stacji meteorologicznej pozostawione zostało jako „polana” przeznaczona do zabawy i wypoczynku na trawie. Obok polany usytuowano drewnianą ławę-wstęgę służącą jako niekonwencjonalne wieloosobowe siedzisko-leżak, „przechodzącą” ukośnie, falującym kształtem pod powierzchnią ścieżki.
Drugie założenie ogrodowe znajdujące się przed gmachem dawnego Rządu Gubernialnego zostało adaptowane w całości na potrzeby Ogrodu Sztuki.
W jego frontowej części, na osi pałacu, został uczytelniony zarys fundamentów dawnego kościoła i klasztoru Bonifratrów w celu adaptacji na potrzeby stałej sceny do plenerowych imprez artystycznych, występów estradowych i teatralnych, miejskiego forum do okolicznościowych spotkań, debat politycznych, zgromadzeń patriotycznych i religijnych itp.
Przedstawiony w projekcie kształt i lokalizacja obrysu murów opracowano na podstawie aktualnych wyników badań archeologicznych wykonanych przez Pracownię Badań i Nadzorów Archeologicznych w Lublinie . Autorzy : E.Mitrus, M.Matyaszewski
Odsłonięte mury fundamentowe po wykonaniu niezbędnych prac konserwatorskich, wzmacniających i izolacyjnych zostały nadmurowanie do poziomu terenu z ceramicznej cegły pełnej na zaprawie cementowej ze spoinami z białego cementu i zaimpregnowane przeciwwilgociowo.
Na pokrytej płytami beżowego trawertynu powierzchni dawnej nawy oraz na sąsiednim placyku zaprojektowano mocowane do podłoża drewniane podświetlane ławy dla widzów, a nad sceną w miejscu dawnego prezbiterium i zakrystii przewiduje się montaż składanego systemowego zadaszenia scenicznego podnoszonego na kratowych podporach. W ścianie nadmurowanego obrysu kościoła zainstalowane zostanie hermetyczne złącze zasilające scenę w energię elektryczną w celu podłączenia aparatury estradowej.
Północna część ogrodu przylegająca do budynku Rządu Gubernialnego opracowana została w geometrycznej kompozycji parterów wzdłuż wspomnianej wyżej osi z dwoma drewnianymi tarasami wyznaczającymi miejsca dla letniej kawiarni oraz otwartej sali wystawowej pod rozłożystymi konarami swobodnie rosnących pomnikowych dębów.
Projektowane tarasy, poza wymienionymi funkcjami, stworzą uzupełnienie widowni w trakcie większych koncertów i zgromadzeń, a na co dzień mogą służyć jako miejsce różnych form aktywności : konkursy, wystawy, spotkania, kiermasze, koncerty, zabawy, pikniki itp.
Powiązany z letnią kawiarnią drugi taras może uzupełniać jej program funkcjonalny pełniąc rolę parkietu do tańca.
Projektowana nawierzchnia drewniana z grubych desek teakowych, całkowicie odporna na oddziaływanie czynników atmosferycznych, ułożona na stabilizującej podbudowie żwirowej umożliwia długą eksploatację, łatwą naprawę i konserwację, a jednocześnie pozwala na rezygnację z kanalizacji deszczowej na rzecz drenażu odprowadzającego wodę z jej powierzchni bezpośrednio do gruntu, co najważniejsze nie zmienia i nie pogarsza warunków wegetacji rosnących tu pomnikowych drzew.
Technologia budowy tarasów umożliwia swobodę prowadzenia pod ich powierzchnią sieci instalacyjnych oraz łatwy demontaż w przypadku konieczności ich przebudowy lub np. usunięcia awarii. Pozwala również na rozmieszczenie „pod podłogą” ,zależnie od potrzeb, kilku łatwo dostępnych, hermetycznych studzienek zasilających tarasy w razie potrzeby w energię elektryczną.
Projekt środkowej części placu zakłada przeniesienie w to miejsce funkcji reprezentacyjnej poprzez wyznaczenie nowej lokalizacji dla pomnika Nieznanego Żołnierza połączonego z pomnikiem Konstytucji 3-go Maja oraz powiązanego z nimi kompozycyjnie pomnika Marszałka Józefa Piłsudskiego.
Zagospodarowanie tej części placu wraz z projektowanym podziemnym budynkiem usługowym o charakterze wystawowo-gastronomicznym związane jest ściśle z pomysłem odkrycia i adaptacji zachowanych podziemi soboru prawosławnego pw. Podwyższenia Krzyża Pańskiego.
Projekt zakłada dwie główne osie kompozycyjne przecinające się w środkowej części placu dokładnie na osi głównej nawy dawnego soboru.
Oś pierwsza wyznaczona przez pomnik Konstytucji 3-go Maja połączony z płytą pomnika Grobu Nieznanego Żołnierza od strony frontowej, z pomnikiem Józefa Piłsudskiego przeniesionym w głąb placu pomiędzy gmachy pałaców, podkreślona układem nawierzchni i założeniem wodnym składającym się z trzech zbiorników fontann przecina się z osią wyznaczoną przez ryzalit budynku hotelu Europa z głównym wejściem od strony Placu Litewskiego do hotelowej restauracji i kawiarni, poprowadzoną w kierunku historycznego traktu na Wieniawę. Przecięcie osi akcentuje zaprojektowana w tym miejscu okrągła fontanna z przejrzystą szklaną kopułą o kształcie wycinka kuli stanowiącą jednocześnie zwieńczenie i doświetlenie podpiwniczenia centralnej nawy dawnego soboru.
Istniejąca różnica poziomów pomiędzy frontową częścią placu a miejscem lokalizacji okrągłej fontanny-kopuły wynosząca ok. 90 cm rozwiązana została w formie szerokich terenowych schodów i pochylni, a środkową część powiązana z pomnikami Konstytucji 3-go Maja i Nieznanego Żołnierza zaprojektowano w formie kaskady wodnej.
Pomnik Marszałka Piłsudskiego zlokalizowany został na zamknięciu tej głównej, reprezentacyjnej osi placu wkomponowany w specjalnie zaprojektowaną ażurową arkadę-pergolę łączącą oba gmachy, maskującą elementy wyposażenia technicznego i komunikacyjnego projektowanego podziemnego obiektu usługowego.
Arkada składająca się z dwóch skrzydeł zaprojektowana została w formie ażurowej konstrukcji stalowej pokrytej częściowo siatkami ze stali Cor-Ten®, zadaszonej taflami szkła bezpiecznego i obsadzonej pnączami w nawiązaniu do materiału ikonograficznego wskazującego, że w okresie międzywojennym elewacja frontowa tzw. pałacu Radziwiłłów obsadzona była planowo pnączami tworzącymi łukowe kompozycje na portyku frontowym i na skrzydłach bocznych. Forma architektoniczna pergoli zaczerpnięta została z podziałów elewacji bocznej oficyny pałacu Radziwiłłów do której przylega tworząc dekoracyjną podporę dla zieleni. Druga pergola przylegająca do bocznej elewacji gmachu dawnego Rządu Gubernialnego stanowi osłonę i zadaszenie schodów zaopatrzeniowych i ewakuacyjnych projektowanego budynku podziemnego, a w jej podporach zamaskowany został szyb dźwigu towarowego oraz przewody wentylacyjne.
Pomiędzy pomnikiem Marszałka Piłsudskiego a centralną kopułą-fontanną zaprojektowano podłużną prostokątną nieckę fontanny która podkreśla oś założenia i stanowi oprawę pomnika Marszałka odbijającego się w jej wodzie. Po obu stronach zbiornika wodnego zostały zaprojektowane dwa symetryczne trawniki obsadzone roślinnością płożącą w których usytuowano całoszklane, sześcienne świetliki do wnętrza sali restauracyjnej i wystawowej budynku podziemnego służące jednocześnie jako lampy doświetlające nawierzchnię placu, podkreślające reprezentacyjny charakter jego osi środkowej.
Połączenie komunikacyjne pomiędzy Placem a jego podziemiami zaprojektowane zostało w formie dwóch niewielkich całoszklanych pawilonów usytuowanych symetrycznie na osi ku Wieniawie, z których jeden zawiera klatkę schodową i windę osobową prowadzącą do piwnic soboru w miejscu pod pierwotnym wejściem głównym i dalej do okazałych piwnic pod nawą główną, a drugi bliźniaczy pawilon stanowi zaplecze letniej kawiarni i wyposażony jest w bufet, dźwig towarowy i schody służbowe do magazynu w piwnicy.
Pawilon bufetowy wyposażony jest w jedną parę, a pawilon wejściowy w dwie pary automatycznie rozsuwanych drzwi całoszklanych w systemie GEZE Slimdrive SL GGS, co umożliwia blokowanie ich w stanie otwartym w sezonie letnim. W sezonie zimowym pawilony pełnią funkcję szklanych wiatrołapów osłaniających elementy komunikacji budynku.
Projektowany budynek podziemny składa się z adaptowanych istniejących piwnic soboru prawosławnego pełniących funkcje sal wystawowych np. związanych z historią Lublina i Unii Lubelskiej oraz z połączonego z nimi nowoczesnego budynku zawierającego sale wystaw zmiennych oraz restaurację z niezbędnym zapleczem technologicznym i socjalnym.
W związku z likwidacją szaletu publicznego zlokalizowanego w pobliżu ulicy 3-go Maja w budynku podziemnym zaprojektowano powiększony w stosunku do potrzeb restauracji i sal ekspozycyjnych kompleks toalet publicznych dostępnych z holu recepcyjnego.
Pomysł wykorzystania piwnic dawnego soboru wynika z własnych analiz zachowanych dokumentów i przekazów.
Jak podaje badacz tego tematu,historyk sztuki Jerzy Żywicki
( Jerzy Żywicki „Prawosławny Sobór”artykuł drukowany między innymi przez Gazetę Wyborczą z 2007-06-22) fundamenty , piwnice i sutereny soboru w czasie jego wznoszenia w latach 70-tych XIX-tego wieku budziły podziw obserwatorów z uwagi na ich pięciometrową głębokość i solidną konstrukcję. W zbiorach Archiwum Państwowego w Lublinie w Dziale Plany Miasta Lublina Sygn.35/2251/0 zachowały się odrysy planu przyziemia i przekroju podłużnego soboru na Placu Litewskim z podziałką w sążniach i arszynach, która pozwala określić parametry podpiwniczenia. Z analizy przekroju wynika, że fundamenty cerkwi posadowione zostały na głębokości 5,5 m pod poziomem otaczającego terenu, a posadzki piwnic znajdowały się na głębokości ponad 3,5 m poniżej poziomu terenu. Rysunek przekroju pokazuje również, że mury piwnic w zasadzie pokrywają się z murami przyziemia, co potwierdza przekazy o rozległości podziemnych pomieszczeń soboru.
Mury nadziemia zostały całkowicie rozebrane, a pozyskany materiał ceglany wykorzystano m.in. do budowy Domu Żołnierza im. Józefa Piłsudskiego przy ul. Żwirki i Wigury w Lublinie. Zaniechano jednak rozbiórki murów piwnicznych i fundamentowych, a miejsce ich lokalizacji splantowano i obsadzono trawą. Wynikało to prawdopodobnie z braku odpowiedniego sprzętu i technologii i wynikających stąd trudności związanych z dostępem do głębszych partii murów zawalonych masami gruzu z zawalonych sklepień nadziemia, co obrazują zachowane fotografie z prowadzonych ręcznie robót rozbiórkowych.
Jak pisze Jerzy Żywicki: „ …warto zauważyć, że rozbiórka soboru nie objęła prawie w ogóle jego fundamentów i murów suteryn. Pozostawiono je w ziemi, bowiem materiał z nich uznano za zlasowany i zawilgocony, a więc za bezwartościowy. Podziemne mury soboru, wraz z zamurowanym w nich aktem erekcyjnym, nadal tkwią pod powierzchnią placu Litewskiego.”
Współcześnie przeprowadzone sondażowe badania z użyciem georadaru potwierdziły obecność murów fundamentowych w miejscu rozebranej cerkwi. Stwarza to niepowtarzalną okazję włączenia i wykorzystania zachowanych reliktów do projektowanej rewitalizacji Placu Litewskiego, a w połączeniu z proponowaną w niniejszym projekcie koncepcją przekrycia podziemnych sal szklaną kopułą pozwala uzyskać niezwykle atrakcyjną przestrzeń użytkową o szczególnej wartości historycznej.
W ramach zakresu opracowania przewidzianego w konkursie na rewitalizację Placu Litewskiego został zaproponowany sposób zagospodarowania dwóch wnętrz urbanistycznych sąsiadujących i powiązanych z placem.
Pierwszy z nich, plac z pomnikiem Józefa Czechowicza powstały jako wyrwa w pierzei zabudowy ul. Krakowskie Przedmieście w wyniku hitlerowskiego bombardowania Lublina we wrześniu 1939 roku i zburzenia kamienicy w ruinach której zginął lubelski poeta Józef Czechowicz. Projekt zakłada zabudowę narożnej parceli po zburzonej kamienicy i rekonstrukcję zabudowy narożnika ulic Krakowskie Przedmieście – Kościuszki nowym budynkiem nawiązującym gabarytami oraz artykulacją elewacji do budynku poczty i kamienic ulicy Kościuszki z pozostawieniem wewnętrznego dziedzińca przekrytego szklanym dachem doświetlającym okna istniejącego biurowca Telekomunikacji Polskiej.
Pomnik Józefa Czechowicza po niewielkiej korekcie lokalizacji znalazłby się w zaprojektowanej specjalnie dla niego wnęce-podcieniu wschodniej fasady nowego budynku.
Dwa dęby szypułkowe posadzone kilkanaście lat temu po obu stronach pomnika zostaną przesadzone do ogrodu przed pałacem Radziwiłłowskim po obu stronach osi na tyłach pomnika Unii Lubelskiej. Należy również zbadać możliwość przesadzenia klonu czerwonego i kilku dębów szypułkowych odmiany kolumnowej z miejsca rekonstrukcji zarysu murów kościoła i klasztoru Bonifratrów do wschodniej części tego ogrodu praktycznie ogołoconej z drzew .Przesadzenie tak dużych drzew należy zlecić specjalistycznej firmie operującej odpowiednią technologią i maszynami z uwzględnieniem rocznego okresu przygotowawczego zapewniającego wytworzenie bryły korzeniowej ze strefą korzeni chłonnych.
Drugi z aneksów Placu Litewskiego objętych niniejszym opracowaniem to zewnętrzny dziedziniec z neogotyckim budynkiem dawnej Komisji Obwodowej. Z uwagi na nasilony ruch i lokalizację w tym miejscu dwóch ruchliwych przejść dla pieszych proponuje się rozbiórkę istniejącego ogrodzenia dziedzińca od strony ulicy 3-go Maja i I Armii Wojska Polskiego oraz likwidację trzech stojących przy nim kiosków, otwarcie dziedzińca na Plac Litewski, wykonanie nawierzchni z płyt i bruku kamiennego, uporządkowanie zieleni, w tym urządzenie „pionowego ogrodu” na pustej ścianie granicznej przylegającej do budynku.
Zaniedbany budynek będący dzisiaj siedzibą stacji Sanepidu z uwagi na jego wartość historyczną i architektoniczną powinien zostać adaptowany na cele wyższej użyteczności publicznej. Wstępna analiza wskazuje na możliwość wykorzystania go na cele bardzo potrzebnej w Lublinie galerii sztuki współczesnej. Przebudowa nieużytkowego poddasza i wykonanie nowego, przeszklonego dachu kryjącego się za wysoką neogotycką attyką pozwoliłaby na uzyskanie atrakcyjnej sali wystawowej.
PROJEKTOWANE INSTALACJE
1. Dostawa wody do celów bytowo- gosp. i p. poż. przyłączem wodociągowym z miejskiej sieci wodociągowej.
2. Odprowadzenie ścieków bytowo- gosp. i technologicznych do miejskiej sieci kanalizacji sanitarnej z wykorzystaniem przepompowni ścieków. Oczyszczenie ścieków technologicznych z kuchni wymaga zastosowania separatora tłuszczu.
3. Dostawa ciepła do celów ogrzewania, ciepłej wody i wentylacji z miejskiej sieci ciepłowniczej poprzez kompaktowy węzeł wymiennikowy.
4. Ogrzewanie, wentylacja i klimatyzacja budynku podziemnego realizowane będą przy zastosowaniu centrali grzewczo- wentylacyjno- klimatyzacyjnej.
5. Odprowadzenie ścieków deszczowych z części utwardzonej deptaka i ulicy za pomocą systemu odwodnień liniowych oraz wpustów deszczowych.
6. Zasilenie w gaz zniczy z sieci gazowej.
7. Zasilenie energetyczne budynku podziemnego, kawiarenki i tarasów estradowych, iluminacja budynków, drzew oraz oświetlenie Placu Litewskiego oprawami parkowymi i ulicznymi z miejskiej sieci energetycznej.
Podłączenie obiektu do sieci uzbrojenia terenu zgodnie z warunkami technicznymi, wydanymi przez dostawców mediów (MPWiK, LPEC, KSG, PGE).
ZESTAWIENIE POSZCZEGÓLNYCH RODZAJÓW PROJEKTOWANYCH NAWIERZCHNI
KOSTKA BRUKOWA GRANITOWA 21x14x10cm STRZEGOM
ŻÓŁTA (SZARO-BEŻOWA) CIĘTA, GÓRNA POWIERZCHNIA
PŁOMIENIOWANA, BOKI SUROWO ŁUPANE,
UKŁADANA RZĘDOWO 8530,00m2
KOSTKA BRUKOWA GRANITOWA 10x8cm STRZEGOM
ŻÓŁTA (SZARO-BEŻOWA) SUROWO ŁUPANA, UKŁADANA
PASAMI MIĘDZY PŁYTAMI CHODNIKOWYMI 600,00m2
KOSTKA BRUKOWA GRANITOWA 4x6cm STRZEGOM
ŻÓŁTA (SZARO-BEŻOWA) SUROWO ŁUPANA, UKŁADANA
W ŁUSKĘ 2160,00m2
PŁYTY CHODNIKOWE 60x80x10 cm I 60x60x10 cm
JASNO-BEŻOWE (CHIŃSKI GRANIT ŻÓŁTY) PŁOMIENIOWANE 1440,00m2
PŁYTY CHODNIKOWE 60x80x10 cm STRZEGOM SZARE
PŁOMIENIOWANE 5420,00m2
PŁYTY CHODNIKOWE 40x40x6 cm
Z BEŻOWEGO TRAWERTYNU - 400,00m2
DESKI TARASOWE TYPU DECK Z DREWNA TEAKOWEGO
NA SYSTEMOWYCH LEGARACH I PODBUDOWIE ŻWIROWEJ
STABILIZOWANYCH W PANELACH NIDAGRAVEL – 760,00m2
ŚCIEŻKI Z BEŻOWEGO ŻWIRU PŁUKANEGO W PANELACH
NIDAGRAVEL 210,00m2
CHODNIK Z GŁADKICH PŁYT BETONOWYCH WIBROPRASOWANYCH
50x50x5 cm W KOLORZE BEŻOWYM 4200,00m2
TRAWNIKI 9300,00m2
PROJEKTOWANY, PODZIEMNY BUDYNEK USŁUGOWY
O FUNKCJI WYSTAWOWEJ I GASTRONOMICZNEJ
POWIERZCHNIA CAŁKOWITA : 1450,0m²
POWIERZCHNIA CAŁKOWITA PODZIEMI SOBORU: 480,0m²
PRZEWIDYWANY KOSZT REALIZACJI PRAC NA PODSTAWIE NINIEJSZEGO PROJEKTU KONKURSOWEGO: 30 000 000,00 złotych netto + 22% Vat
(Słownie : trzydzieści milionów złotych netto + 22% Vat)
